Quinta Privé

Fotograferen is een passie en dat is wat je ziet en voelt aan de vastgelegde momenten door Joris.

Ik ken Joris al een jaar of 15. Hij was een vriend van een vriend en zo ook een vriend van mij geworden. Joris was toen ik hem leerde kennen aan het fotograferen als hobby naast zijn werk als Medisch wetenschapper. Je merkte dat het veel met hem deed, hij sleepte zijn camera overal mee naar toe. Hij sprak vol passie over zijn geschoten foto’s en pakte iedere leuke gebeurtenis aan om te fotograferen. Dan opeens, 7 jaar geleden, wordt mijn partner Patrick ongeneeslijk ziek. Voor Joris betekend dit dat hij ons helpt waar hij kan omdat hij veel kennis bezit als Medisch wetenschapper. Hij voerde gesprekken met de artsen en legde het ons in Hollandse taal uit. Voor iedereen breekt er een bizarre tijd aan. Een hele slechte film met geen goed einde. Patrick en ik halen alles uit het leven nu het nog kan. We besluiten te trouwen en deze leuke gebeurtenis pakt Joris aan om foto’s te maken. Die zijn werkelijk zo goed geworden. De juiste momenten van verdriet en geluk zijn zo mooi vastgelegd dat ik er nog graag naar kijk. Joris laat in gesprekken weten dat dit veel met hem doet. Sommige gebeurtenissen doen veel met een mens en zo besluit hij na een jarenlange studie zijn droom te volgen en fotograaf te worden. Zo vieren wij ons 1 jarig huwelijk en Joris legt dit weer prachtig vast. Anderhalf jaar na de prognose overlijdt Patrick. Compleet geen leuke gebeurtenis om op foto vast te leggen maar Joris kon dit. Die foto’s zijn onbeschrijfelijk belangrijk geworden. Je ziet en voelt de pijn van verdriet aan iedereen. Dit zijn foto’s die een moment van het leven hebben vastgelegd die ik niet mag vergeten omdat het bewijst dat het leven raar kan lopen en je iedere dag moet genieten. Het leven heeft Joris zo mooi vastgelegd maar ook de dood. Ik ben trots op Joris omdat hij zijn droom volgt. Fotograferen is een passie en dat is wat je ziet en voelt aan de vastgelegde momenten door Joris.